Беларусь становіцца правінцыяй Расійскай імперыі

Сёння Аляксандр Лукашэнка прыняў губернатара Калінінградскай вобласці Расійскай Федэрацыі Антона Аліханава, які прыбыў з рабочай паездкай у Мінск. Па выніках сустрэчы бакі плануюць падпісаць шэраг пагадненняў.

Паведамляецца, што гэта трэці візіт Аліханава да Лукашэнкі.

ЦБК вырашыў падлічыць, колькі такіх сустрэч было з пачатку года.

Такім чынам, 20 сакавіка беларускі дыктатар сустрэўся з кіраўніком Калмыкіі, 3 красавіка — з губернатарам Калужскай вобласці. Далей у працоўным графіку Лукашэнкі былі сустрэчы з кіраўніком Татарстана (13 красавіка), а таксама Ленінградскай (20 красавіка), Уладзімірскай (16 мая) і Ліпецкай (1 чэрвеня) абласцей.

І гэта не поўны спіс.

Што цікава: у любой краіне свету чыноўнікі строга прытрымліваюцца дыпламатычнага пратаколу, дзе ёсць пісаныя і няпісаныя правілы.

Але ўсе згодныя ў адным: прэзідэнт дзяржавы не можа праводзіць дыпламатычную сустрэчу з асобай на некалькі рангаў ніжэй. За выключэннем рэдкіх выключэнняў, якія можна пералічыць па пальцах.

Паводле ўсіх канонаў, гэта проста іншы ўзровень зносін. І калі адну-дзве такія сустрэчы яшчэ можна спісаць на выключэнне, то цэлая серыя візітаў губернатараў, якія ідуць проста да Лукашэнкі як да роўнага чыноўніка, мякка кажучы, выклікаюць шчырае здзіўленне.

Хаця ў святле апошніх падзей гэта, напэўна, не павінна выклікаць здзіўлення.

Самабвешчаны прэзідэнт Беларусі даўно цалкам падпарадкаваў сваю краіну Маскве і бясспрэчна выконвае практычна любыя капрызы Пуціна. Таму наўрад ці стаўленьне расейскага дыктатара да Лукашэнкі заслугоўвае іншага.

Зняважаючы Аляксандра Лукашэнку, кіраўнік Крамля не толькі атрымлівае садысцкае задавальненне, але яшчэ раз дэманструе: Беларусь цалкам пазбаўленая суб'ектнасці, і яе т.зв. «прэзыдэнт» вымушаны мірыцца з абуральнымі парушэньнямі пратаколу, што ставіць яго ў адзін шэраг зь дзясяткамі шараговых расейскіх чыноўнікаў.

Каб растаптаць якую-небудзь з іх, Уладзіміру Пуціну дастаткова паварушыць мезенцам. Лукашэнка — вышэйшы па статусе, але гэты статус усё больш становіцца намінальным. І гэта — кепскі знак не толькі для беларускага кіраўніка, але і для дзяржавы, дзе ён па-ранейшаму кантралюе ўладу.

Відавочна, што крамлёўскі дыктатар ужо ўсё для сябе вырашыў. Бо калі Аляксандар Лукашэнка дэ-факта ня больш чым губэрнатар, то які статус Беларусі ў плянах Пуціна?..